Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Σαν δυο σταγόνες νερό

Καλησπέρα έπειτα πολύ πολύ καιρό.

Έχουν συμβεί αρκετά στη ζωή μου το τελευταίο καιρό που πραγματικά αν αρχίζω να τα γράφω τώρα θα τελειώσω τον <<κόκκινο Μάη>> που λέει και η μάνα μου. Για να μην σας κουράσω, θα επικεντρωθώ όμως σε μια από τις πιο συναισθηματικές μου στιγμές αυτό το διάστημα.

Λένε πως όταν υπάρχει απόσταση μεταξύ δυο ανθρώπων, οι δεσμοί χάνονται. <<Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα ξεχνιούνται>> λέει ο "πάνσοφος" λαός μας.  Στο παρελθόν, με αρκετά άτομα, λόγω της απόστασης, σταμάτησα να κάνω παρέα ή ακόμα και να μιλάω. Το βρήκα σαν αφορμή για να τους ξεχάσω και να με ξεχάσουν. Να ξεμπερδέψω από αυτούς μια και καλή και να αφοσιωθώ στα άτομα που εγώ αγαπώ, εκτιμώ και σέβομαι για τον απλό λόγο επειδή το κάνουν και οι ίδιοι. Άλλες φορές, η απόσταση για μένα ήταν ένα ξεκαθάρισμα. Μετρούσα φίλους, άδειαζα αυτούς που δεν μου έκαναν και προχωρούσα παρακάτω. Είτε με καινούριες παρέες είτε με αυτούς που είχα βρει σωστούς στο ζύγι.

Κάποια άτομα όμως δεν χρειάζονται καν "ζύγισμα". Βλέπεις ότι η απόσταση σας έκανε να είστε σαν δυο σταγόνες νερό. Ίδιες αντιδράσεις, ίδια συναισθήματα. Απίστευτο και όμως αληθινό!

Φαίνεται τελικά πως κάποιοι άνθρωποι βιώνουν μια Αγάπη αληθινή. Μια Αγάπη όπως την έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους. Αγνή, Καθαρή, Αμόλυντη. 

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

Μη μου λες αντίο

Γεια σας,

Χθες έκανα την αυτοκριτική μου και μπορώ να πω με περίσσιο θάρρος πως  είμαι περήφανος ότι δεν διστάζω να πω το τι αισθάνομαι. Είτε αυτό είναι μια σκληρή αλήθεια, είτε είναι τα συναισθήματα μου για κάποιο άτομο , την δεδομένη στιγμή.

Όμως, αυτές τις μέρες συνειδητοποιώ πόσο δύσκολα είναι να λες κάποια πράγματα. Δεν είναι αυτό το ζήτημα. Έχω ακούσει πολλές φορές και έχω πει σκληρά λόγια. Το θέμα μου είναι το πως να αποχαιρετήσεις κάποιον που αγαπάς πάρα πολύ. Τι να του πεις για να τον παρηγορήσεις; Θεωρώ πολύ κλισέ να του πω <<θα είναι για λίγο... Κάνε υπομονή>>. Όταν συνειδητοποιείς σιγά σιγά το πόσο σημαντικός είσαι για αυτόν τον άνθρωπο δεν υπάρχει το <<για λίγο>>.  Ακόμα και αυτό, φαντάζει στον άλλον σαν μια αιωνιότητα. Πόσο μάλλον το <<αντίο>>... Για μένα θυμίζει χωρισμό. Και τώρα, δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο.

Εδώ μια μέρα δεν βρίσκεστε ή δεν μιλάτε και σου λείπει. Είναι τόσο έντονο το συναισθηματικό δέσιμο που έχεις μαζί του. Πολύ πιο δυνατό από όσο νόμιζες. Και το πιο ωραίο; το ίδιο αισθάνεται και ο άλλος. Το βλέπεις στα μάτια του που και παρ' όλο που δεν είναι τα πιο όμορφα που έχεις δει,είναι τα πιο αληθινά. Και αυτό τα κάνει ακόμα πιο όμορφα. Τις προάλλες τα είδα να δακρύζουν και πιστέψτε με, ένιωσα την καρδιά μου να ραγίζει σε χίλια κομμάτια. Ήθελα και γω να κλάψω σαν μικρό παιδί γιατί δεν άντεχα να βλέπω αυτά τα μάτια να κλαίνε. Οχι ρε γαμώτο! Δεν τους αξίζει!!

Αγάπη... τι δύσκολο πράγμα...

ΥΓ: Διαβάστε ξανά το "Γουίνι το Αρουδάκι". Τότε ήμασταν παιδιά και δεν καταλαβαίναμε μα αν το ξαναδιαβάσετε τώρα θα βρείτε κάποια πολύ όμορφα και συγκινητικά μηνύματα.



Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

Χαμογελάστε! Είναι δωρεάν

Καλημέρα και από μένα,

Άκουγα χθες στο ραδιόφωνο του κινητού μου, ένα ιδιαίτερο τραγούδι. Αυτό ήταν το The Scientist των Coldplay, εκ των αγαπημένων μου συγκροτημάτων.

Το τραγούδι αυτό -εν ολίγοις- μιλάει είτε για κάποιον που έκανε λάθος στην σχέση του και θέλει να επανορθώσει είτε "έχασε" κάποιο φιλικό πρόσωπο και του λείπει πολύ. Θέλει να εξηγήσει όλα αυτά που νιώθει με έναν τρόπο επιστημονικό (εξ ου και ο τίτλος) και με βάση τη λογική αλλά κατά βάθος ξέρει ότι η αγάπη δεν λειτουργεί έτσι. Δυστυχώς, στη ζωή μας όλοι μας εκλαμβάνουμε κάποια πρόσωπα, κάποιες καταστάσεις ως δεδομένες αλλά δεν είναι έτσι. Η ζωή αλλάζει, είναι μια ρόδα που γυρνάει σαν τον τροχό της τύχης και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. Γι' αυτό αρκετές φορές καταλήγουμε να εκτιμάμε κάτι όταν το χάνουμε. Είτε αυτό λέγεται σχέση, φίλος είτε πράγματα πιο σοβαρά όπως η υγεία μας. Πρέπει να ζούμε κάθε στιγμή ξεχωριστά γιατί μόνος ο Θεός ξέρει πόσο μακριά είναι μια μέρα όπου θα ξυπνήσουμε και δεν θα έχουμε τίποτα παρά τον εαυτό μας.

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από μια επιβεβαίωση, να ξέρουμε πως ο,τι κάνουμε δεν πάει στο κενό. Ας μην είμαστε αχάριστοι πλέον. Ένα ευχαριστώ ή ένα σ' αγαπώ είναι αρκετό για να κάνουμε τον άλλον δίπλα μας να χαμογελάσει. Αλήθεια άραγε, υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από τα να βλέπεις ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο κάποιου που αγαπάς; Πόσο μάλλον όταν ξέρεις πως είσαι αυτός που το δημιούργησε.

"Πολύ συχνά υποτιμάμε την αξία την δύναμη της επικοινωνίας, ενός χαμόγελου, μιας ευγενικής λέξης, ένα αυτί που να μας ακούει, ένα ειλικρινές κομπλιμέντο ή την πιο μικρή πράξη φροντίδας. Όλα αυτά έχουν την δυναμική να αλλάξουν την ζωή για πάντα"                                                                                             Λεο Μπουσκάλια 

                                                                                                                                    

Ο καλύτερός μου φίλος...φεύγει

Καλημερούδιαα..
Ξέρω..ξέρω..Είναι πολύ συνηθισμένο θέμα!Ο καλύτερός μου φίλος είναι........και μπλα μπλα μπλα 

Ο δικός μου κολλητός με μια λέξη περιγράφεται και αρχίζει από <<Α>>........
ΑΔΕΡΦΟΣ
Τι κάνεις όταν φεύγει ο άνθρωπος που ξέρεις πως μια ζωή θα είναι εκεί για σένα;Αυτός που σου στάθηκε σε δύσκολες στιγμές ενώ για τους άλλους ήσουν απλά η περίπτωση του...<<σε καταλαβαίνω..>>;Αλήθεια, πώς αντιμετωπίζεις κάτι τέτοιο;
Εγώ και ο Κ.. είμαστε δεμένοι με κάτι δυνατό...δεν ξέρω αν είναι φιλία ή κάτι άλλο.Είναι αυτό το δέσιμο που καταλαβαίνεις τον άλλο πριν προλάβει να μιλήσει.Εκεί που είμαι έτοιμη να του σπάσω το κεφάλι(είναι και μεγάλο) είμαι έτοιμη να του ζητήσω συγγνώμη και όλα καλά.
Θυμάμαι τους αμέτρητους τσακωμούς μας, τις βλακείες, τα κουτσομπολιά, τις κρυφές συνεργασίες μας στη σχολή και μεταφέρομαι άγαρμπα στο ΤΩΡΑ. Γιατί περνάει τόσο γρήγορα ο καιρός; Το τώρα με τρομάζει..με τρομάζει και το αύριο. Η οικονομική κατάσταση της χώρας μας είναι άθλια (σώωωωωπα!!!δεν το βλέπουμε), δεν γνωρίζουμε τι μέλλει γενέσθαι και το μόνο που μας μένει είναι αυτά τα ένα,δύο,τρία (ούτε δοκιμές σε μικρόφωνο να έκανα) άτομα που είναι το στήριγμά μας.
Τέτοιο στήριγμα είναι και για μένα ο Κ....φίλος και οικογένειά μου μαζί!
Αν μπορούσα να κάνω μια ευχή αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάμε σαν λαός,αυτή θα ήταν να βρει ο καθένας από εσάς έναν τέτοιο άνθρωπο όπως εγώ έχω τον φίλο μου τον Κ.......Τα λεφτά(ευρώ/δραχμή: ότι θέλεις παίρνεις) φεύγουν σαν ατμός..φσσσσσ(κάτι μου θυμίζει αυτό..κάτι μου θυμίζει). Τέτοιοι φίλοι έρχονται μια φορά και φρόντισε όταν έρθει...να τον κρατήσεις!!!
Τα φιλιά μου!